Συχνές ερωτήσεις

Συχνές ερωτήσεις:

Πότε πρέπει να επισκεφθώ Αιματολόγο;

ΟΗ Aιματολογία είναι η ιατρική ειδικότητα που μελετά τα συστατικά του αίματος (ερυθρά αιμοσφαίρια, λευκά αιμοσφαίρια, αιμοπετάλια), τις ποιοτικές ή ποσοτικές διαταραχές τους καθώς και τις μοριακές/ γονιδιακές μεταλλάξεις σε κυτταρικό επίπεδο.
Αναπόσπαστο μέρος της κλινικής εξέτασης αποτελούν και τα όργανα παραγωγής του αίματος, όπως ο μυελός των οστών, ο σπλήνας, οι λεμφαδένες του ανθρώπινου οργανισμού.

Κλινικά σημεία και συμπτώματα:
Τις περισσότερες φορές ο γενικός ιατρός ή ο παθολόγος μας είναι αυτοί που θα μας συμβουλέψουν να επισκεφτούμε κάποιον Αιματολόγο. Όμως υπάρχουν συμπτώματα και σημεία που πρέπει να μας ανησυχήσουν, όπως είναι τα παρακάτω:
• Εύκολη κόπωση
• Απώλεια Βάρους
• Νυχτερινοί ιδρώτες
• Συχνές λοιμώξεις.
• Ανεξήγητος πυρετός
• Κνησμός
• Ωχρότητα
• Πετέχειες και εκχυμώσεις (μελανιές) στο δέρμα
• Αιμορραγία από τα ούλα, ιδίως μετά από εξαγωγή οδόντων, παρατεταμένη ρινορραγία.
• Θρομβώσεις φλεβικές- αρτηριακές.
• Διόγκωση λεμφαδένων σε σημεία του σώματος.
• Αίσθημα βάρους στην κοιλιακή χώρα.
• Ηπατομεγαλία-Σπληνομεγαλία

Εργαστηριακά ευρήματα:
Άλλες φορές ένας τυχαίος ή όχι εργαστηριακός έλεγχος, μπορεί να μας οδηγήσει στον Αιματολόγο αν διαπιστωθούν τα εξής:
• Αναιμία ή πολυερυθραιμία ( χαμηλός αιματοκρίτης ή υψηλός)
• Αυξημένα ή ελαττωμένα λευκά αιμοσφαίρια.
• Αυξημένα λεμφοκύτταρα “αναστροφή του τύπου”
• Αυξημένα ηωσινόφιλα-μονοκύτταρα-μαστοκύτταρα του αίματος
• Αυξημένα ή ελαττωμένα Αιμοπετάλια
• Διαταραχές στον έλεγχο πηκτικότητας του αίματος.
• Χαμηλός ή υψηλός Σίδηρος.
• Χαμηλή ή υψηλή Φεριττίνη.
• Υψηλή Ταχύτητα Καθίζησης Ερυθρών (Τ.Κ.Ε)
• Παθολογικές τιμές των ανοσοσφαιρινών του ορού του πλάσματος.
• Αυτόματα κατάγματα, χωρίς αιτία.

Ο Αιματολόγος μπορεί να σας συμβουλεύσει στις παρακάτω περιπτώσεις:
Αιματολογικές εκδηλώσεις στα νοσήματα του ήπατος (αναιμία, διαταραχές του μηχανισμού της αιμόστασης, επίδραση του αλκοόλ, αιμορραγικές εκδηλώσεις)

Αιματολογικές εκδηλώσεις στις παθήσεις των νεφρών (αναιμία στη ΧΝΑ, αιμορραγικές διαταραχές στην ουραιμία, Αιμολυτικό-Ουραιμικό Σύνδρομο και Θρομβωτική Θρομβοπενική Πορφύρα)

Αιματολογικές εκδηλώσεις στα χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα (διαταραχές από το μυελό των οστών και το περιφερικό αίμα στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, κ.ά.)
Αιματολογικά προβλήματα στον χειρουργικό ασθενή (περιεγχειρητική αιμορραγία και θρόμβωση, αίτια και αντιμετώπιση σε ειδικές ομάδες ασθενών)

Αιματολογικά προβλήματα στην κύηση (προεκλαμψία και σύνδρομο HELLP, διάχυτη ενδαγγειακή πήξη, μαιευτικές επιπλοκές και θρομβοφιλία, θρόμβωση και αντισυλληπτικά)

Παροξυντική νυκτερινή αιμοσφαιρινουρία (ποικιλομορφία κλινικών εκδηλώσεων πριν τη διάγνωση, σύγχρονη θεραπεία)

Αιματολογικές εκδηλώσεις στο ΑΙDS (αναιμία, ουδετεροπενία, θρομβοπενία ως πρώτη εκδήλωση της νόσου)

Αιματολογικές εκδηλώσεις στα παιδιατρικά νοσήματα (νεανική ρευματοειδής αρθρίτιδα, σύνδρομο Κawasaki, σύνδρομο Henoch-Schonlein, κυστική ίνωση, κοιλιοκάκη, θρομβοεμβολική νόσος στα παιδιά)

Με ποιο τρόπο γίνεται η διάγνωση Αιματολογικών νοσημάτων;

Τεκμηριωμένη & Σύγχρονη Ιατρική
Δύο χιλιετηρίδες αργότερα, η σύγχρονη κλινική ιατρική έρχεται να συμφωνήσει απόλυτα με την Ιπποκρατική ρήση, διατυπώνοντάς τη ξανά με την νέα έννοια και ορολογία ως “Ιατρική Βασισμένη σε Αποδείξεις-Ενδείξεις” (Evidence Based Medicine). Έτσι σήμερα, ως ιατρική βασισμένη σε ενδείξεις ορίζεται η θεμελίωση των κλινικών αποφάσεων στη διαδικασία της συστηματικής ανεύρεσης, αξιολόγησης και εφαρμογής των ευρημάτων της τρέχουσας έρευνας. Με τη αυτή την μεθοδολογία:
• αρχικά διατυπώνεται με σαφήνεια το διαφοροδιαγνωστικό πρόβλημα του ασθενούς με βάση το κύριο σύμπτωμα, τα συνοδά συμπτώματα, το ατομικό ιστορικό, την κλινική εξέταση και την παρακλινική (απεικονιστική και εργαστηριακή) διερεύνηση
• ακολούθως ή και συγχρόνως αναζητούνται οι πιο σύγχρονες και έγκυρες, ιατρικές, βιβλιογραφικές πηγές (κατευθυντήριες οδηγίες και άρθρα) και αξιολογούνται τα αποτελέσματα της έρευνας
• τέλος τίθεται η διάγνωση και ενημερώνεται ο ασθενής για τις καλύτερες, προτεινόμενες, αποτελεσματικές και εξατομικευμένες θεραπείες που δύνανται κατά την εφαρμογή τους να τον ωφελήσουν

Μορφολογία Περιφερικού Αίματος
Ο αιματολόγος εκπαιδεύεται στη μελέτη της μορφολογίας του περιφερικού αίματος, το λεγόμενο «πλακάκι». Για το επίχρισμα του περιφερικού αίματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε τριχοειδικό αίμα με τσίμπημα της ράγας του δακτύλου, είτε φλεβικό αίμα από τη συνήθη αιμοληψία. Το καλά ξηρανθέν επίχρισμα χρωματίζεται στη συνέχεια με χρωστικές Wright και πιο συχνά με την χρώση May-Grünwald-Giemsa με διάλυση τους σε ειδικά διαλύματα με ουδέτερο pH, που δίνει στις χρωστικές ένα πολύ ευρύ φάσμα χρωμάτων, με το οποίο αποδίδονται ακόμα και πολύ μικρές διαφορές χρώματος. Η χρώση γίνεται μετά κατάλληλη εφαρμογή των αλλεπάλληλων διαλυμάτων χρωστικών με εμβάπτιση σε διάλυμα της χρωστικής ή με εφαρμογή της σε όλη την επιφάνεια του πλακιδίου, απόρριψή της και στη συνέχεια εφαρμογή στη δεύτερης χρωστικής.

Μορφολογία Μυελού των Οστών – Οστεομυελική Βιοψία
Σε αρκετές περιπτώσεις η διάγνωση απαιτεί την μελέτη του μυελού των οστών, όπου παράγεται το αίμα στον οργανισμό μας. Ο αιματολόγος μπορεί να συλλέξει τα κατάλληλα δείγματα του μυελού με μια διαδικασία που λέγεται οστεομυελική βιοψία. Πρόκειται για διαδερμική παρακέντηση που εκτελείται με βελόνη, υπό τοπική αναισθησία, σε μια ασφαλή περιοχή της λεκάνης (στο λαγόνιο οστό).
Ως ιατρική πράξη διαρκεί 10 έως 15 λεπτά, είναι ανώδυνη, τεχνικά εύκολη για τον έμπειρο αιματολόγο και αρκετά ασφαλής. Μέρος των δειγμάτων που συλλέγονται θα υποβληθούν σε εξειδικευμένη μελέτη σε αντίστοιχα εργαστήρια και απο τις κατάλληλες ειδικότητες, όπως κυτταρογενετιστές, μοριακούς βιολόγους, παθολογοανατόμους.
Ο αιματολόγος είναι ο αρμόδιος να μελετήσει την μορφολογία του μυελού των οστών στο μυελικό επίχρισμα, με τη χρήση του μικροσκοπίου, όπως και τη μορφολογία του περιφερικού αίματος. Τα πορίσματα που προκύπτουν είναι διαγνωστικά για τις περισσότερες παθήσεις του αίματος και για αρκετά άλλα νοσήματα του σώματος.

Διάγνωση και παρακολούθηση Αιματολογικών Νοσημάτων
Στη σύγχρονη ιατρική η ακριβής διάγνωση των αιματολογικών παθήσεων αποτελεί συχνά πρόκληση και απαιτεί μεγάλη εξειδίκευση και συνεχή εκπαίδευση. Πολλές φορές χρειάζεται η συνεργασία ομάδας ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων που συντονίζει ο αιματολόγος με στόχο την ταχεία και ορθή διαγνωστική προσέγγιση.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σε τεχνικές μοριακής και κυτταρικής βιολογίας, γενετικής, κυτταρομετρίας ροής, ανοσοκυτταροχημείας και κυτταρογεννετικής.